Abstract
Het spraaksignaal geeft informatie over de boodschap, de spreker én de omstandigheden waaronder gesproken wordt. In een nieuw onderzoeksproject richten we ons op de vraag hoe deze factoren elkaar beïnvloeden in spraak, om uiteindelijk meer te weten te komen over hoe de informatie over de spreker verdeeld is over het spraaksignaal.
Systematische studies naar sprekerkenmerken in het gesproken Nederlands zijn inmiddels zo’n 20 jaar oud (Van den Heuvel, 1996; Kraayeveld, 1997). Het akoestische onderzoek naar de sprekerafhankelijkheid van spraakklanken werd daarin uitgevoerd op voorgelezen (non-)woorden, en liet zien dat verschillende spraakklanken in verschillende mate sprekerinformatie bevatten. Variatie in spreekstijl heeft echter implicaties voor de akoestische eigenschappen van het spraaksignaal (zie Wagner et al., 2015), en daarmee naar verwachting ook voor de sprekerspecifieke informatie. Dat betekent dat bevindingen gedaan op basis van voorgelezen studiospraak mogelijk beperkt bruikbaar zijn in een belangrijk toepassingsgebied van dit soort kennis, forensisch sprekervergelijkend onderzoek.
Daarom is het doel van The Speaker in Speech (NWO VIDI project, 2017-2022) om sprekerafhankelijke informatie te onderzoeken in spontane (telefoon)conversatie, als functie van wat er wordt gezegd. Aan de hand van een paar pilotstudies, gedaan met behulp van het CGN (Oostdijk, 2000), wil ik in deze bijdrage het onderzoeksproject voorstellen.
Bibliografie
• Kraayeveld, H. (1997). Idiosyncrasy in prosody. Speaker and speaker group identification in Dutch using melodic and temporal information. PhD dissertation, Katholieke Universiteit Nijmegen.
• Oostdijk, N. (2000). Het Corpus Gesproken Nederlands. Nederlandse Taalkunde 5, 280-284.
• Van den Heuvel, H. (1996). Speaker variability in acoustic properties of Dutch phoneme realisations. PhD dissertation, Katholieke Universiteit Nijmegen.
• Wagner, P., Trouvain, J., and Zimmerer, F. (2015). In defense of stylistic diversity in speech research. Journal of Phonetics 48, 1-12.
Systematische studies naar sprekerkenmerken in het gesproken Nederlands zijn inmiddels zo’n 20 jaar oud (Van den Heuvel, 1996; Kraayeveld, 1997). Het akoestische onderzoek naar de sprekerafhankelijkheid van spraakklanken werd daarin uitgevoerd op voorgelezen (non-)woorden, en liet zien dat verschillende spraakklanken in verschillende mate sprekerinformatie bevatten. Variatie in spreekstijl heeft echter implicaties voor de akoestische eigenschappen van het spraaksignaal (zie Wagner et al., 2015), en daarmee naar verwachting ook voor de sprekerspecifieke informatie. Dat betekent dat bevindingen gedaan op basis van voorgelezen studiospraak mogelijk beperkt bruikbaar zijn in een belangrijk toepassingsgebied van dit soort kennis, forensisch sprekervergelijkend onderzoek.
Daarom is het doel van The Speaker in Speech (NWO VIDI project, 2017-2022) om sprekerafhankelijke informatie te onderzoeken in spontane (telefoon)conversatie, als functie van wat er wordt gezegd. Aan de hand van een paar pilotstudies, gedaan met behulp van het CGN (Oostdijk, 2000), wil ik in deze bijdrage het onderzoeksproject voorstellen.
Bibliografie
• Kraayeveld, H. (1997). Idiosyncrasy in prosody. Speaker and speaker group identification in Dutch using melodic and temporal information. PhD dissertation, Katholieke Universiteit Nijmegen.
• Oostdijk, N. (2000). Het Corpus Gesproken Nederlands. Nederlandse Taalkunde 5, 280-284.
• Van den Heuvel, H. (1996). Speaker variability in acoustic properties of Dutch phoneme realisations. PhD dissertation, Katholieke Universiteit Nijmegen.
• Wagner, P., Trouvain, J., and Zimmerer, F. (2015). In defense of stylistic diversity in speech research. Journal of Phonetics 48, 1-12.
Publication type
Presentation
Year of publication
2017
Conference location
Amsterdam
Conference name
Dag van de Fonetiek 2017
Publisher
Nederlandse Vereniging voor Fonetische Wetenschappen